Wormen zoeken

Even een slow start voor de zondag. Lot is gisteren om 22:30 uur gaan slapen. Pien lag om 20:00 uur knock-out en was om 6 uur weer fris en fruitig. Heb haar nog even bij me in bed genomen, want ik lag zo lekker. Een half uurtje later een noodkreet uit het bed van Lot. Het gebeurt zelden, maar nu had ze in haar bed geplast. Hup alles uit en voor ik het wist was ze al in ons warme bedje gekropen en de dames lagen lekker te kletsen. Wat dachten jullie ervan om even op Piens kamer te gaan spelen? Wonderwel gingen ze het nog doen ook. Met een hels kabaal werden daar vervolgens alle meubels verschoven en kasten uitgeruimd. Vervolgens is de kamer van Lot verbouwd. En dan is de koek op en komen de meisjes vertellen dat ze honger hebben. Prima, dan gaan we naar beneden.

Snel een ontbijtje gemaakt en vlug uit met de hond. Weer binnen zijn de meisjes het ontbijt voor hondje Lief aan het voorbereiden. Samen graaien in die grote zak hondenvoer en twee uitpuilende bakken met meer voer dan ons hondje weegt staan op hem te wachten. Ik wacht even tot de meisjes gaan fietsen en werk de overtallige brokjes weg.

Dan gaan we de tuin in om blaadjes te harken. Pien trekt speciaal daarvoor haar groene Tinkerbell jurk aan. De meiden helpen mee om de blaadjes in de kruiwagen te doen. Pien vraagt: “Is het mooi weer?” Het is boven nul en het regent niet, dus ik zeg: “Ja, het is mooi weer.” Pien meteen blij: “Oh fijn mam, zullen we dan nu het tuinbadje neer zetten, gaan we lekker zwemmen…” Ja, maar lieve schat, daar is het nog echt te koud voor. De meisjes proberen me duidelijk te maken dat het mooi weer is en dat ze koud lekker vinden, etc. Dus ik gooi het over een andere boeg, wat ik zie daar, de trampoline.

Na het springen is Pien wel klaar met buiten spelen, maar Lot is het perk in gedoken met papa. Ze heeft een worm gevonden en is nu op zoek naar de rest van zijn familie. Ik kom even kijken en krijg haar nieuwe glibberige vriendje in mijn hand gedrukt. Lot: “Ja mam, stop hem maar even in je zak, dan ga ik nog even verder zoeken.” Ja daaag, stop hem maar in een emmertje ofzo. Lot: “Nee maar mam, dat is echt zielig hoor, dan is ie helemaal alleen.” Dus graaf ik een nestje voor de worm, zodat Lot de rest van zijn familie erbij kan parkeren. Op haar knietjes gravend in de aarde wordt de ene na de andere worm gevonden, die we allemaal moeten bewonderen. En sterker nog wij moeten ook wormen zoeken en vooral uitkijken met de schep anders krijgt ie auw en dat is zielig. Anderhalf uur lang is ze er mee bezig geweest.