Vanmorgen vroeg met twee kids in
de file op weg naar de garage, in the middle of nowhere, voor een auto controle momentje. Voor de
zekerheid met twee auto’s gegaan, want je weet het maar nooit. Auto was ok, dus
met twee auto’s meteen door naar Antwerpen voor de doorpas van Piens spalkje. Voor
deze gelegenheid had Pien haar Spaanse flamengojurk aangetrokken. Uiteraard zat
ik met beide dames achterin in de auto. Korte samenvatting heenweg: Mam, Mama,
Mamaaaah ik moet spugen, ik moet echt spugen, mijn spuugje komt eruit!!!!
Terugweg: vervang spugen door poepen. Aaaagggrrrr.
Zijn we eindelijk in Antwerpen,
hup naar de WC, had niet veel gescheeld of ik had die blèr wijven mee gespoeld
met die dikke drollen, maar goed opa en oma komen logeren en die komen echt
niet alleen voor ons. En slecht nieuws: Piens laarsje is nog niet klaar, dinsdag terug. Holy
fuck, hadden die kids gewoon lekker op school kunnen zitten. Niet te lang bij
stilstaan.
We zijn de barre ochtend snel
vergeten, want het is een feestelijke dag: Opa en oma komen logeren. Kids zijn
helemaal hieperdepiep. Staan eindeloos voor het raam naar buiten te turen of ze
er al aankomen. Praten elkaar moed in: “Ja, oma en opa wonen heel ver weg…ze
moeten heel ver rijden.”
Als ze er dan eindelijk zijn wordt er snel gehandeld. Oma heeft haar jas amper uit of ze wordt op de bank geparkeerd met een stapel boeken om voor te lezen. Na zes boeken opper ik voorzichtig dat het wellicht aardig is om oma een kopje koffie te laten drinken, na die hele lange reis. De meisjes doen net alsof ik niet besta, totdat ik het woord appeltaart laat vallen…
Als ze er dan eindelijk zijn wordt er snel gehandeld. Oma heeft haar jas amper uit of ze wordt op de bank geparkeerd met een stapel boeken om voor te lezen. Na zes boeken opper ik voorzichtig dat het wellicht aardig is om oma een kopje koffie te laten drinken, na die hele lange reis. De meisjes doen net alsof ik niet besta, totdat ik het woord appeltaart laat vallen…
En zo gaat het. Oma is in da
house en mams is niet meer belangrijk. “Oma, ik moet plassen, Oma gaan we
puzzelen, Oma dit Oma dat. En opa wordt niet vergeten hoor. Lot komt als een
razende reporter aangesneld met papier en pen. Zo krijgt opa de opdracht om
mooie tekeningen te maken: een hond, poes, tijger, olifant, girafke, baby
jaguar ... Veel succes pap.
En na een heerlijk diner,
waarbij Lot twee volledige slibtongen heeft weggewerkt, begint het zoetjes aan
bedtijd te worden. Ook voor dat onderdeel hebben de meisjes al een plan beraamd
en bij binnenkomst reeds meegedeeld aan oma. Goed, opa mag in Lotjes bed en de
meisjes gaan samen met oma in het logeerbed. Eindelijk liggen ze alledrie in
bed en het zat er natuurlijk aan te komen: “Oma je hebt uw pyjama nog niet
aan…” En jahoor, oma trekt haar pyjama aan. Everybody happy. Pien slaat armen
en voeten om oma heen, niet van plan meer los te laten… Helaas voor Pien, want
Lot moet poepen. Iedereen weer uit bed. We zijn een kwartier verder en Lot
heeft besloten toch maar in haar eigen bedje gaan slapen en Pien blijft bij
oma. Weer een kwartier verder en iedereen is knock-out. Mooi. Oma trekt haar
pyjama weer uit en het is tijd voor een bij klets borrel.
En na een gezellige zaterdag met
boswandeling, speeltuin en warme choco is het uit met de pret. Opa en oma gaan
naar huis. Dikke tranen, vooral Pien heeft het moeilijk, want ze had gisteren
al tegen oma gezegd dat ze echt mee ging om bij oma te logeren: “Ik wil met oma
meeeheeee!!” Ja maar lieve schat volgende week is het feest op school,
carnaval, mag je een mooi kleedje uitkiezen en aan naar school, geen uniform,
dansen en zingen, etc. Dat wil je toch niet missen… Pien trekt een beetje bij,
want ja een feestkleedje naar school is wel aan ons fashion victim besteed. Nog
een weekje en dan heb je vakantie en mag je echt bij oma logeren, beloofd, doet
de tranen stoppen. Pfff.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten