Het is woensdagmiddag en ik haal
de meisjes uit school. Het is niet te geloven, maar daar komt Pien alweer met
die Mol aanzetten. Dat is nu al de zesde keer dit schooljaar! De meisjes raken
niet uitgepraat over dat beest, want er is een groot probleem. Er zijn twee
klasmascottes in omloop om de roulatie te versnellen. Lijkt me volstrekt
overbodig, want het gaat echt snel genoeg. Maargoed vriendje A. heeft de andere
Mol mee en hij gaat ook naar het feestje van W. En dan zouden ze de mollen
weleens kunnen verwisselen. Who cares zou je denken, maar daar denken de dames
anders over. Daarom krijgt onze Mol een prachtige roze ketting om en doen ze een
poging glitter speldjes in die drie sprieten te frummelen. Dan komt de grootste
uitdaging, de diva’s gaan hun feestkleedje uitkiezen. Lot is er snel uit en
springt in haar Tinkerbell jurk. Pien is zoals gewoonlijk een lastige
beslisser, maar heeft na zes pasrondes en intensieve mental coaching eindelijk de
juiste combinatie gevonden. Dan nog even uitgebreid afscheid nemen van papa,
want hij vertrekt voor een paar daagjes naar de boot. We moeten haasten om op
tijd te komen.
Vervolgens stuurt de routeplanner ons via een donker bospad naar
de feestlocatie. Als ik meer Nordic Walkers dan auto’s zie vertrouw ik het niet
en bel de mama van de jarige. Zij loodst ons via het veilige asfalt de goede
kant op. Ondertussen kletsen de meisjes aan een stuk door en vragen zich af of
we er ooit zullen komen, of op tijd zijn en vragen wel 100 keer of dit nu echt
de juiste weg is. Ietwat oververhit komen we aan en zijn gelukkig niet de
laatste. De mama vraagt of ik na afloop een wijntje kom drinken. Eerlijk gezegd
ben ik er nu al aan toe…
Als ik de meisjes kom halen stuiteren
ze vrolijk rond in prinsessen kostuums. Feels like home en we drinken gezellig
een wijntje. De kids hebben een heerlijke tijd gehad en zijn geenszins van plan
mee naar huis te gaan. Ik heb alweer spijt dat ik niet eerder aangekondigd heb te
vertrekken, want eigenlijk weet ik wel dat we daar minimaal een half uur zoet mee
zijn. De kids lopen inmiddels in een hemdje en na een woeste zoektocht naar
kleding en natuurlijk die f## Mol gaan we huiswaarts. Ook zijn er twee
zelfgemaakte dino’s ingestapt. En hebben de meisjes een indrukwekkend diploma
voor ‘Jonge Paleontoloog’ ontvangen. Mocht de studie floppen, dan is dit vast
in de pocket…
Na het eten wil ik de meisjes
snel door het bad slingeren en vroeg in bed doen. Helaas gooit Lot roet in het
eten. Lot heeft een halve fles extra vettende bad crème in het haar van Pien
gesmeerd. Niet iets wat je er zo even uitspoelt. Dus vervolgens nog een halve
fles shampoo en heel wat liters water nodig gehad om Pien weer toonbaar te
krijgen. Lot zou het liefst elke dag
haar haar wassen, maar Pien vindt het afschuwelijk. We zijn een half uur verder
en ik haal een blije Lot en een getraumatiseerde Pien uit bad. Het lijkt alsof
er een tsunamie door de badkamer is geraasd. Ik parkeer de meisjes voor de tv
en stort me op de badkamer. Mijn stille hoop op een relaxte avond met vroeg
slapende meisjes is verdwenen….Bovendien moet het verslag van de Mol nog gemaakt worden. Ik overweeg de Secret files van de Mol in te zetten. Maar dan denk ik aan het gesprek met de mama van de jarige. Zij is ook klaar met dat beest, want ze hadden hem de hele kerstvakantie. Ze liet een geweldige foto zien van de Mol vastgebonden aan een vuurpijl. Met die vrolijke gedachte ga ik weer braaf een verhaaltje schrijven....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten