Opa's bootje

Wat is er toch met onze meisjes. Tussen 4 en 6 uur beiden wakker en huilerig. Van Pien kon ik het wel begrijpen. Ze had kniepijn en moest ongetwijfeld wennen aan haar nieuwe spalk. Maar niet getreurd, want we hebben een leuke dag voor de boeg. Een bezoekje aan de boot van opa J. in Antwerpen. Dus voor dag en dauw waren de meisjes al in staat van paraatheid en liepen vrolijk rond in hun feloranje zwemvesten. Lot had het er gisterenavond in bed al over dat ze haar Hello Kitty pet op wilde naar de boot. Na een woeste zoektocht echt nergens te vinden. Zwaar teleurgesteld nam ze genoegen met mama’s pet. We rijden Antwerpen binnen en Lot vraagt zich af waar haar pet is gebleven. Oh shit, toch nog vergeten…..drama! Gelukkig we zijn er bijna en we wandelen over de steiger richting opa’s boot. Opeens roepen de dames in koor: “Ik zie haaien, ik zie haaien!!!” Geen vis te bekennen, maar speel het spel mee en vraag of het geen dolfijnen zijn. Maar nee hoor, echt haaien. Opa’s boot is heel spannend, allemaal kleine kamertjes en trappetjes, die grondig onderzocht worden. Pien Piraat staat direct achter het grote stuur en spoort opa aan om de motor te starten en te gaan varen. Opa hangt een technisch verhaal op over waarom we niet kunnen varen, waardoor Lot er van overtuigd is dat de motor van de boot is gevallen. De meisjes speuren het water af in hoop de motor te zien. Dat gaat de trotse bootman toch ook iets te ver en hij neemt Lot mee de machinekamer in om naar de motor te kijken. Voordat Lot de kans krijgt weer over varen te beginnen komt oma met allemaal lekkere hapjes en drankjes. 

Dan is het tijd voor een frisse neus en we wandelen naar de MAS. We slaan het museum even over en gaan met de meisjes met de roltrap helemaal naar boven, waar we een prachtig uitzicht hebben. Maar de dames zijn vooral op zoek naar opa’s bootje. Ja hoor daar ligt ie. Terwijl papa met Pien allang beneden is, wil Lot niet mee. Er lopen namelijk kinderen met kleurplaten (het is een papier dat hoort bij de museumspeurtocht, maar leg dat maar es uit) en die wil zij natuurlijk ook hebben. Nadat ik verzekerd heb dat er in mijn tas ook papier en kleurtjes zitten en dat oma buiten met hond en wandelwagen staat weg te waaien, gaat mevrouwtje met frisse tegenzin mee naar beneden. Via een speeltuintje, duiken we nog even een hippe kroeg in en Lot inventariseert meteen wie er een tosti wil en wie een eitje met spek. Nee schat, we drinken alleen een drankje. Je hebt net al lopen bunkeren op de boot. 

Geeuwend en gapend rijden we weer naar huis. Tijd voor een dvd-tje, dan kan ik rustig koken. Maar de dames worden het niet eens. Pien wil Dora in het Spaans en Lot wil onze huwelijksvideo bekijken. Ok, eentje boven, eentje beneden.  Pien is al snel van de partij en ziet een zwembad op het beeld verschijnen. Ze neemt een aanloop en zegt: “Ik spring even in de tv, dan ga ik lekker zwemmen….” Ik grijp haar vast en leg uit dat dat echt niet kan en dat een botsing met het tv-scherm veel pijn doet. “Ja maar…” Ik ken die neiging wel. Dan wil ze in haar kikkerboek springen om even lekker met kikker en eend te gaan schaatsen. Aan fantasie geen gebrek. Lot kijkt met andere ogen naar de trouwfilm en fleurt op als er weer een opa of oma in beeld verschijnt. Maar er was nog iets: “Oh mama, wat een mooie haren heb je daar. Jij had korte haren!” En het zat er aan te komen: “Mam, je moet echt naar de kapper voor korte haren hoor.”

Voor het naar bed gaan heeft Lot altijd veel te vertellen en te vragen: “Mam, mag ik morgen trouwen?” Tuurlijk schat, met wie ga je trouwen? “Met Lief (de hond)” Dat is leuk, maar was je niet al met Pien getrouwd? “Nee, ik ga met Lief trouwen. Maar met wie trouwt Pien dan? “Ik weet het niet,  we zullen het even vragen. “Piehien met wie ga je trouwen?” Duidelijk, Pien gaat met mama trouwen. Lot ligt in bed nog een beetje over trouwen te mijmeren. Of ik dan ook mijn trouwjurk aan doe op haar bruiloft. Tuurlijk schat. Ook als ik met Pien trouw. Jahoor, hou em gewoon aan. Voorzichtig opper ik hoe het dan met papa zit: “Ja maar mam, die is al getrouwd hoor.” Ok, problem solved. Ik krijg nog een mooi rood lint om, anders kan ik echt niet trouwen. Prachtig en nu slapen. Niet dus.