Druk dagje

Om 10.30 uur sharp zitten de meisjes en hond klaar in de auto voor de grote dag. De motor draait warm en wij pakken de laatste spullen in. Gaat die gekke hond op de knop van de centrale deurvergrendeling staan. Alle deuren dicht en de reservesleutel in mijn tas die ik net in de auto heb gezet. Oeps! Kalm blijven. We vragen de meisjes vriendelijk of ze het raam willen open doen. Lot buigt braaf naar voren en zegt droog: “Lukt niet, want ik zit vast in de riem…” Nu hebben we onze meisjes gedrild om zichzelf niet los te klikken als de motor draait en het vergt dan ook wat overtuigingskracht om het nu wel te doen. En jahoor, daar gaat een raam open. Pfff, we gaan en route.

Vandaag gaat het eindelijk gebeuren. We hebben het de hele week al moeten aanhoren. Vorig weekend toen mijn ouders hier waren is beloofd dat de meisjes in de vakantie mogen logeren. En nu is het vakantie dus... brengen we ze vandaag na een bezoekje aan Opa en Oma in Amsterdam en na de voetbal bij mijn ouders. Eindelijk, want ik hoor al een week lang 86 x per dag dat ze naar oma M. en opa G. willen...get it over with. Maar voor het zover is moet manlief eerst nog even voetballen in Amsterdam, wat standaard vooraf wordt gegaan door een bezoek aan mijn schoonouders.

We komen binnen bij opa G en oma J en Lot maakt in ferme taal duidelijk: “Wij gaan vandaag bij oma M. logeren en wij komen dus niet hier logeren.” Nee Lot we weten het. Gelukkig komt oma snel door met snoepjes en cake, kleurpotloden en stempels. Opa scoort punten, want hij gaat samen met Lot al wandelend ijsjes halen. Pien blijft liever binnen chillen bij oma. Ik breng manlief naar de voetbal en maak van de gelegenheid gebruik om even een boodschapje te doen. Weer terug tref ik oma en Lot stoeiend met een puzzel van zo’n 100 stukjes, voor het gemak heeft Pien nog wat stukjes verstopt en daarbij de legendarische woorden gesproken: “Die zie je lekker nooit meer terug….” Ik besluit een handje te helpen en ook opa komt puzzelen. Lot moedigt hem aan: “Goedzo opa, heel flink, dikke duim!” Dan is het tijd om te gaan. Lot maakt nogmaals duidelijk dat ze bij oma M. gaat logeren, maar heeft het schijnbaar zo naar haar zin gehad dat ze zegt: “Maar jullie mogen morgen bij ons komen logeren…” Happy-end en op naar de voetbal.

Bij binnenkomst in het clubhuis is de derde helft al goed begonnen. Vele ogen zijn op ons gericht en iedereen groet vriendelijk.Ohja, Pien had voor deze speciale dag haar flamengojurk aangetrokken… De meiden voelen zich meteen thuis, delen high fives uit, plaatsen hun bestelling aan de bar, hebben een goed gesprek met de bardame, delen hun frietjes met de mannen en vertellen aan iedereen dat ze gaan logeren bij opa en oma. Tot grote hilariteit knuffelt Pien intens met een levensecht standbeeld van een beroemde voetballer. En wat een verrassing daar komen vriendjes J & K aan. Die hebben we lang niet gezien, dus er wordt weer innig geknuffeld en daarna flink gespeeld. Ze gaan buiten lekker voetballen, maar dan komt de regen. Pien die 1 druppel water op haar kleding al ernstig genoeg vindt om zich direct om te kleden is snel weer binnen. Ook een beetje moe dus wil het liefst getild worden. Met Pien op mijn arm sta ik in gesprek met een meneer zonder haar. Pien begint uitgebreid te voelen aan die kale bol en vraagt waar zijn haar is gebleven. De man brengt in dat hij wel baardgroei heeft, dus dat moet Pien ook even voelen en blijft eindeloos vragen stellen: “Waar is uw haar nu gebleven?” En de beste vent vindt het allemaal prima en vertelt de geschiedenis van kale mannen in zijn familie. Pien hangt aan zijn lippen… Dan komt Lot als een verzopen katje binnen drijven. Mooi moment om te gaan. We geven kusjes, handjes en high fives en vertellen nog even dat we bij oma M. gaan logeren.

Het is inmiddels 19 uur als we in Den Haag aankomen. Lot pakt haar Winnie de Pony dvd en Pien gaat lekker kleuren. De meisjes willen ook nog even schilderen. Ik breng nog in dat het misschien een beetje laat is, maar oma komt al aanhuppelen met de waterverf. Even later is het een waterballet en de hond heeft ook alle kleuren van de regenboog. Na zes keer dweilen stappen we op. Dikke knuffels en karren maar. Bijslapen.