Gevleugelde zwemles

Twee blije meisjes van school gehaald en een blije opa G en oma J stonden hen thuis vrolijk op te wachten. En wat een verrassing, oma heeft twee cadeautjes. Voor beiden een setje fee vleugels en toverstaf. Tot gisteren diende de trommelstok nog als toverstaf, dus dit is wel een serieuze upgrade. De meisjes vliegen de trap op en zoeken hun roze balletpak, want dat staat zo leuk bij die roze vleugels. Pien heeft zich al in haar roze maillot geworsteld. Ik vraag nog even wie er moet plassen. Niemand. Maar als werkelijk alles aan is, moet Lot plassen en moet ons feetje weer volledig gestript worden. Een uurtje later worstel ik de meisjes onder tropische omstandigheden weer uit hun roze ensemble. Maar even zweten en de bikini’s zijn aan. En een half uur later zijn mijn natte meisjes weer omgetoverd tot roze feeën. Ook oma J heeft hard meegewerkt. Ze had eerder geklaagd dat ze deze week niet naar de sportschool was geweest. Nou oma, voel je niet schuldig, want zwemles is een total body workout, daar kan geen sportschool tegenop. De andere kindjes in het zwembad vragen of de meisjes straks balletles hebben. Nee hoor, ze zitten gewoon in hun roze fase en geven thuis fantastische balletshows. Soms vraag ik me af of wij de enige ouders zijn die hun kinderen als Tinkerbell, prinses of fee in het openbaar laten verschijnen…

In de auto bedenken de meisjes alvast wat ze straks thuis gaan doen met oma. Ik hoor tikkertje, verstoppertje en ballen. Niet ideaal voor een oma met een versleten knie. Gelukkig brengt de tomatensoep ze op andere gedachten en geeft trouwens ook een special effect op hun roze outfit.  Opa en oma zijn inmiddels vertrokken en de feetjes zijn druk in de weer met hun magische toverkrachten. Aan mijn verzoek om een lekker avondmaaltje op tafel te toveren is overigens geen gehoor gegeven.

Tsja, en dan is het weer bedtijd. Lot is voor de zekerheid vast in ons bed gekropen. Geenszins van plan te gaan slapen. Ik had nog even hoop, want ze zei: Ik ga nog 100 nachtjes in mijn eigen bed slapen." En voegt daar snel aan toe: “Maar niet nu.” Lot is bijna onder zeil en dan begint Ajax op de TV. Ze spelen tegen Real Madrid, dus de naam Kaká, wordt regelmatig genoemd. Lot is meteen bij haar positieven en zegt: “Iemand zegt kaka.” Ik denk negeren en hoop dat ze die gozer snel wisselen, maar even later weer: “Hij heeft nu al drie keer kaka gezegd!” Kaka betekent poep in het Vlaams. Ik heb geen zin om nog twee keer driekwartier met een wakkere Lot te liggen, dus toch maar even uitgelegd dat het de naam van een voetballer is en dat het in het Spaans iets anders betekent. Nog een beetje na sputterend, valt mevrouwtje voor de rust in slaap.