Het is maandagochtend. De eerste
schooldag na de vakantie. Het vakantieritme van laat naar bed en laat opstaan
moet worden doorbroken. Voor Pien geen probleem, die huppelt om 7 uur al
vrolijk door het huis met haar nieuwe boekentas. We twijfelden of Pien wel naar
school kon. Ze is nog niet topfit, maar Pien wil heel graag haar nieuwe tas
showen, dus wagen we het erop. Lotje is echter niet uit haar bed te rammen. Ik
probeer haar voorzichtig wakker te maken. Met wat gekreun draait ze zich om. Ik
til haar slapend in ons bed en doe het licht aan. Geen effect. Manlief hijst Lot
in haar schoolpak en Lot duikt met haar kleren aan weer in bed. Onder de dekens
hoor ik een gemompel: “Mam, kan je de juf even bellen dat ik buikpijn en
hoofdpijn heb en dat ik echt niet naar school kan?!” Ik til Lot naar beneden en
parkeer haar in de keuken voor een ontbijtje. Lot gaat met haar hoofd op tafel
liggen en slaapt verder. We gaan de laarzen aantrekken en zijn ready for
take-off. Waar is Lot? Die ligt op de bank te tukken….
Het is heel druk bij school en
we moeten de auto ver parkeren. Dat betekent een fikse frisse ochtendwandeling.
Lot is meer aan het slaapwandelen en het schiet niet erg op. We zijn bijna bij
de schoolpoort en dan gaat de bel. En een wonder geschiet, Lot is wakker. Ze zet
de vaart erin en roept: “Rennen mam, anders zijn we te laat!!!” Hee dat probeer
ik al een uur duidelijk te maken, maar ren braaf mee. En natuurlijk komen we op
tijd. Saved by the bell.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten