Door alle weeralarmen is tot
twee keer toe de logeerpartij van opa en oma geannuleerd. Uiteraard hebben
meisjes hierom wel een traantje weggepinkt. Gelukkig zijn ze nu 4,5 jaar en
lukt het steeds vaker situaties uit te leggen, die ze vervolgens ook nog
begrijpen. Natuurlijk niet als wij het slechte nieuws brengen, want dan is het
drama. Maar als Pien even later met oma aan de lijn is vertelt ze: “Oma, jammer
dat je niet kan komen. Nee het is echt slecht weer, veel sneeuw en heeel glad.
En tsja, het is echt te ver lopen…” En dan lijkt het net of ik mezelf hoor
praten en zegt Pien stellig: “Ik ben helemaal klaar met die sneeuw!!”
Maar goed nieuws. Mama en de
meisjes gaan morgen bij opa en oma in Den Haag logeren. De meisjes zijn
helemaal blij en zijn druk bezig met uitzoeken van diverse roze creaties om
mooi bij oma te verschijnen. Pas als Lot in bed ligt heeft ze door dat deze
logeerpartij anders is dan anders. “Mam, jij gaat toch niet bij oma logeren?!”
Ja, dat is wel de bedoeling. En Lot reageert zuchtend: “Nee mam, echt niet
hoor. Kan je niet lekker op de boot gaan slapen?” Nee schat, dat is een beetje
koud. “Oh, je kan natuurlijk ook gewoon thuis gaan slapen.” Zou kunnen, maar
vind het niet zo gezellig om 3 dagen alleen te zijn. “Mmm, nou ik denk dat je
toch maar op de boot moet gaan slapen.” Ik dacht het niet en weet je, ik zal
zoveel mogelijk weg zijn, dan heb je geen last van me…. Lot moppert nog een
beetje door en als klap op de vuurpijl laat ze nog even weten dat ze het wel
heel fijn zou vinden als ons hondje Lief wel bij oma mag blijven. Nou breekt
mijn klomp. De hond wel en ik niet?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten