IJsvrij

De wekker gaat en ik vraag me af of ik überhaupt wel heb geslapen. Het voelt alsof ik een nacht lang shocking klem tussen de deuren van de tram heb gezeten. Het scheelt niet veel, ik ben gewoon gesandwiched tussen manlief en Pien. Ik wrik me los en strompel uit bed. Pien is direct wakker en begint vrolijk te kletsen. Eerst koffie Pien dan praten we verder. Even later komt manlief beneden en gezamenlijk besluiten we dat de meisjes vandaag ijsvrij hebben. Al die lagen kleding voor een half dagje school, forget it. Bovendien ligt Lot in een coma en is niet wakker te krijgen. Na een uur heb ik al spijt dat ze niet naar school zijn gegaan. Ze breken de tent af en hebben allerlei speciale wensen en eisen, die ze NU willen. Zo wil Lot vandaag 100 staartjes en krullen. Aangezien Lot niet zo’n fantastisch weelderige bos haar heeft, maak ik met pijn en moeite zes knotjes in haar haar. En beloof haar plechtig dat ze dan later op de dag krullen heeft. Lot ziet er uit als een Caribean girl en als de meisjes buiten in de sneeuw gaan spelen weigert  ze een muts op te doen. Zoek het maar uit. Het is verbazingwekkend hoe lang ze het buiten volhouden. Natuurlijk sleeën met papa en daarna worden er sneeuwkastelen gebouwd. Als ze 2 uur later binnen komen zijn Lots knotjes veranderd in ijsklontjes. Ze gaan bijna en bad en dan is Lot niet meer te houden. Ze wil haar krullen NU zien. Ze rukt de elastiekjes eruit en een coupe Afro doemt op. Het ziet er natuurlijk niet uit, maar Lot is er superblij mee. Ook Pien vindt het prachtig en ze maken samen een vreugdedansje op het logeerbed. “Mam, maak een foto en stuur die op naar alle opa’s en oma’s, please!!” Tuurlijk schat.