Puzzeltocht

Waarschijnlijk hebben we nu echt het laatste weekend op de boot doorgebracht. Ik begreep vorige week al van de moeders op school, die dat weer van hun kinderen hadden gehoord, dat Pien en Lotje voor de laatste keer op de boot zijn geweest. Ja, news travels fast in ons dorp. Maar toen wisten we nog niet dat de jaarlijkse door de haven georganiseerde puzzeltocht gehouden werd en dat wil je niet missen natuurlijk. In ieder geval twee blije meisjes die al hun havenvrienden weer zagen. En vooral de bootbuurvrouw. Die heeft vorige week een onvergetelijke indruk gemaakt, nadat ze de nagels van de meisjes had gelakt. Alle tenen en vingers in een andere kleur. Nu was de bootbuurvrouw eigenlijk van plan om haar eigen nagels een beetje bij te tippen. Maar onze dochters hadden haar in de smiezen en voordat buurvrouws eigen nagels bijgewerkt waren hadden de meisjes naar eigen zeggen ‘magische’ vingers en tenen. Pien en Lot superblij: “Mam, de buurvrouw lijkt echt op Alice in Wonderland!” Even uitgelegd dat dat een groot compliment is. De meisjes waren dit weekend niet meer weg te slaan bij de buuf en vooral Lotje ging regelmatig buurten, snacken en ongestoord op de I-pad spelen. En samen de Ikea-gids doornemen, waarbij Lot de buurvrouw nog even wat  interieuradviezen heeft gegeven.  

Een beetje jammer dat Lot met ons mee moest varen vanwege de befaamde puzzeltocht. De teleurstelling was nog groter, toen ze erachter kwam dat er voor haar weinig te puzzelen viel. Maar gelukkig waren oom R en zijn zoon Th aan boord voor de nodige afleiding. Was trouwens een pittige puzzeltocht met 20 foto’s die we onderweg moesten herkennen en zo’n 80 vragen die we moesten oplossen. Eigenlijk hadden we permanent drie paar ogen nodig om de omgeving te scannen, maarja met manlief aan het stuur en oom R die voor de drankjes zorgde moest ik de puzzelqueen uithangen. Kansloos project met twee koters aan boord die moeten poepen, plassen, eten, drinken en schilderen…  Dus op goed gevoel de vragen beantwoordt en toch mooi de eervolle laatste plaats in de wacht gesleept.  Na afloop gezellig met de havencrew bbq-en en borrelen. Pien had voor deze gelegenheid haar mooie Winnie de Poo pyjama aangetrokken. Diverse mensen vroegen haar: “Ga je lekker slapen?” Waarop Pien ze een blik gaf van ‘hoe kom je erbij’ en duidelijk maakte dat ze echt niet naar bed ging. Een vrolijke haven meneer had zijn gitaar gepakt en begon te zingen. Dat was van korte duur, want Pien was er als de kippen bij en de meneer te helpen met gitaar spelen. Ondertussen vroeg ze de oren van zijn hoofd over die prachtige gitaar. Ook heeft ze ons en de rest van de haven minstens 25 keer verteld dat zij geen gitaar heeft. Ja, erg jammer;-) Pien produceert zonder instrument al voldoende volume, dus de vraag is of ie er ooit zal komen.