Eerste schooldag

En dan is het eindelijk zover, de eerste schooldag. De meisjes hebben er veel zin in. Pien erg blij dat ze vriendin J weer ziet, Lot erg blij dat er twee goudvissen in de klas wonen. En eerlijk gezegd ook ben ik zelf ook erg blij dat school weer begonnen is na ruim twee maanden vakantie. Even wat tijd voor mezelf en mijn achterstallige huishoudelijke taken.

Wij mochten ze vandaag tot in de klas brengen en even meekijken, maar Pien zei: "Gaan jullie maar lekker weg..." Zo gezegd zo gedaan... Snel naar huis om de schade van de tornado die sinds vanmorgen 06:30 door ons huis raasde, te herstellen. Want onze schatjes die laat zijn gaan slapen en doorgaans niet voor 8:30 uur opstaan, waren al voor de wekker wakker. Pien was zelfs om 6 uur al bij me in bed gekropen en dat gebeurt hoogst zelden. Natuurlijk vinden ze het leuk naar school te gaan, maar een beetje spannend is het ook. Een nieuwe juf, een andere klas en nieuwe klasgenootjes, want elk schooljaar worden alle leerlingen weer door elkaar gemixt en zie je weer nieuwe gezichten. Kortom, alle reden om een beetje nerveus en vooral hyper te zijn. Ze kletsen de oren van mijn kop en hebben vooral veel vragen. Lot wil graag weten of ze vandaag al turnles heeft, Pien vraagt zich af of ze in de speeltuin mag spelen…. Eenmaal op school bewegen ze zich alsof ze al weken meedraaien in de nieuwe klas. Pien speelt met het poppenhuis en Lot zit lekker te puzzelen. En daar komt hun oude juf van de vorige klas even gedag zeggen en vraagt hoe de vakantie was. “Wij kunnen van de boot springen”, zeggen ze in koor. Pien neemt het gesprek over en vertelt: “Wij hebben een boot gekocht, een hele grote, de grootste van de hele wereld. De boot is ook heel hoog en als we eraf springen gaan we helemaal koppie onder.” Dat gezegd hebbende rent Pien naar het poppenhuis en vertelt en passant nog even dat ze thuis ook een enorm poppenhuis heeft. En ik zwak Piens grote verhalen wat af en vertel over ons bootje, dat een soort varende caravan is, waar we een hele fijne zomer hebben gehad.

Later die middag halen we een blije Pien en een huilende Lot van school. Ojee wat nu?! Alle kindjes hebben een ballon gekregen en die van Lotje is net geknapt. Dikke tranen, maar wat een verrassing, ze mag de ballon van Pien hebben. Dit soort zeldzame momenten moet je koesteren, dus we overladen Pien met complimenten. Eenmaal thuis wordt er niet meer naar die ene ballon omgekeken, want de dames ploffen op de bank en kunnen geen paf meer zeggen. De meisjes hebben gisteren een boodschappenlijstje gemaakt met dingen die ze graag willen eten. Voor Lot framboosjes en voor Pien bloemkool. Ik begin direct aan het avondeten, want ze zijn uitgehongerd. Tijdens het eten komen de vrolijke verhalen over de eerste schooldag. We grijpen deze dag meteen aan om het eetgedrag van onze meisjes wat te verbeteren. Eten met een vork en niet praten met volle mond. Lotje neemt een flinke hap en laat Pien zien hoe het moet. Pien neemt een flinke hap en vertelt ondertussen smakkend in detail welke leuke dingen ze op school nog meer heeft gedaan. Ondanks ons herhaaldelijk verzoek om voor het diner het toilet te bezoeken moeten de dames natuurlijk na drie happen beiden poepen en plassen. Desondanks eten ze hun bordje braaf leeg.

Daarna hup in bad en vroeg naar bed. En er is weer een slaaprecord sinds maanden, want voor 20:30 uur beiden knock-out!

Een mooi moment om zelf eens een lekker badje te nemen. Als ik de stop eruit trek hoor ik Pien huilen. Dat klinkt als een ‘ik slaap nog, maar moet plassen-huiltje.’ Ik schiet in mijn badjas en zie manlief relaxed voor de tv liggen. Ik vraag wat er met Pien is? Hij geeft me de ‘waar maak jij je druk over-blik’. Ik ren naar de slaapkamer van Pien, gris haar uit bed en ren naar de badkamer. Te laat, er loopt een plas spoor van de gang, door onze slaapkamer naar de badkamer. Ik verschoon Pien en leg haar terug in bed. Manlief is lekker aan het dweilen, ik knijp mijn badjas uit en spring maar even onder de douche. ..