Logeerpartij

Het hing al een tijdje in de lucht… logeren bij schoolvriendin J. Ze heeft zelf geen broer of zus en vindt het erg gezellig om met Pien en Lot te spelen. Als de meisjes weer eens ruzie hebben over niks, vertel ik ze regelmatig dat ze blij mogen zijn met elkaar. Ik gaf J als voorbeeld. Stom, had ik niet moeten doen. Want tijdens een telefoongesprek met J (Ja, ongelofelijk, meisjes van 4 kunnen urenlang langs elkaar heen kletsen aan de telefoon), deelde Pien haar mee: “Jij bent helemaal alleen, jij hebt geen broer of zus.” Uiteraard uitgelegd dat dat niet zo aardig is om hardop te zeggen, maar het heeft de relatie geenszins vertroebeld. De mama van J opperde eerder deze week al of ze zaterdag mochten komen. 

Nu had manlief bedacht naar de boot te gaan, maar zag zaterdag in dat het toch echt regende en zou blijven regenen. Logeertasje pakken dan maar en gaan zou je denken. Maar nee hoor, eerst vijf keer van outfit wisselen. Dan tasje inpakken. Dit doe ik het liefst met de kids uit de buurt, maar helaas… Enfin, alles moest mee: ochtendjassen, prinsessendeken, prinsessenkussens, 5 roze jurken, 2x 3 knuffelbeesten, de Dora haarset en de nijntje plu’s, want het regent. Enfin, met een XL weekendtas en 2 barbietassen vol kom ik aan en verontschuldig me maar meteen: 'Ja sorry, ze blijven de rest van de vakantie….' De meisjes gaan direct spelen en ik praat even bij met de mama van J. Pien deelt nog even mee dat ze 100 nachtjes blijft, Lot vraagt of ik haar morgen weer kom halen. Tuurlijk lieverd, tot morgen. En weg zijn ze. 

Om 23 uur krijg ik een mailtje dat ze al drie minuten slapen… Hey what's new. En de volgende dag hoor ik dat ze om 7 uur wakker waren en dat het Pien en J nog veel moeite heeft gekost om Lot wakker te krijgen. We spreken af voor de lunch in restaurantje met kinder speelzolder. Ik ga even bij mijn schatjes kijken, maar die hebben weinig oog voor hun mam. Een roseetje dan maar…en even vragen of na dit logeerpartijtje gezinsuitbreiding nog een optie is? Mama J vond het erg gezellig, maar wel intens. Ze vraagt zich af hoe ik ooit ergens op tijd kom met twee 2 kids. Tsja, vroeg beginnen met gaan en de houtgreep natuurlijk. Mama J vertelde over Lotje, die smachtend naar het tuinbadje keek en vroeg of ze mocht zwemmen. Mama J vertelde over de kou en regen buiten, waarop Lot tot haar verbazing antwoordde: “Dus als de wolken wegtrekken en de zon doorbreekt, mogen we dan zwemmen…?” Denk dat Lot een beetje aangestoken is door haar vader, die sinds we een boot hebben ook weerman is. 

De meisjes eten laat in de middag een flink bord spaghetti en ik verwacht dan ook weinig eetlust voor het diner thuis. Verkeerde inschatting. Om een uur of vijf vragen ze eerst of we buiten gaan eten, want de zon schijnt. Ik werp een blik naar de hemel en zie de volgende zwarte regenwolken alweer opdoemen. Sorry schatjes we eten binnen. In koor: “Wat gaan we dan eten…. ? Eh ja, pasta, had ik nog over van gisteren. Lot is daar niet voor te porren, maar een pannenkoekje gaat er wel in. Ook bij Pien, die als toetje nog een bord pasta weg hakt. Dan nog even rolschaatsen, bellen blazen en lekker uitgebreid in bad. De vermoeidheid zou nu toch moeten toe slaan… ? Pien is al snel onder zeil, maar Lot wil graag visjes kijken op tv. Prima, op Animal Planet  zie ik hoe krabben zich voortplanten en in de zee zwemmen visjes… Voor het geval er haaien verschijnen blijf ik er even bij. Ondanks het heldere Nederlandse commentaar, vraagt Lot de oren van mijn kop over het leven in de oceaan. Maar ze ziet het meer als een kookprogramma: “Kun je dat visje ook eten?” Huh? “En die krabben, zijn die lekker?” Ja, erg lekker. “Prikken die pootjes dan niet in mijn mond?” Nee, we halen het krabbenvlees uit de pootjes. “Hoe dan?” Met een vorkje. “Oh, gaan we morgen krabben eten?” Zeer binnenkort, want dat wil ik weleens meemaken…