Speeldate is speeddate

Waarom doe ik het toch steeds weer? Opruimen voordat een vriendinnetje komt spelen…
En dit keer ga ik nog een stapje verder. Gezien de regen is een buitenprogramma kansloos. Daarom knutsel ik van een kartonnen doos een poppenkastje, zodat de meisjes deze kunnen pimpen als ze thuis komen. In gedachte zie ik de meisjes lekker freubelen aan de keukentafel. Bovendien heeft Pien de afgelopen tijd zo’n beetje de hele school uitgenodigd voor een poppenkastvoorstelling. Ik ben zelfs al door verschillende moeders aangesproken over hoe het nu zit met die voorstelling. Ben het een beetje zat uit te leggen dat we (nog) geen poppenkast hebben laat staan een voorstelling….

Ik haal drie blije meisjes uit school. Eenmaal thuis werkt het uitgehongerde trio in no-time een complete ananas en twee mango’s weg. De poppenkast wordt volledig genegeerd, want ze gaan als een razende tornado door het huis. Elk bed wordt gebruikt als spring –en verstop plek. Vervolgens worden alle kasten leeg gehaald op zoek naar dé perfecte outfit. En dan is het tijd om vriendin Cala naar huis te brengen. Dus even later ren ik als een bezetene achter drie roze prinsessen aan, want onze vriendin wil blijven logeren en is geenszins van plan naar huis te gaan. Ik kan nog net voorkomen dat het drietal met een matras de trap afglijdt.

Ik parkeer de auto een meter voor de voordeur, waar de mama al in de deuropening staat. Het idee is om onze speeldate snel af te geven. Helaas niet gelukt. Ik stap uit en voordat het achterportier open is, springen de dames al via de voorbank naar buiten en rennen gillend het huis van hun vriendin in, de trap op en foetsie. We horen op een hoop kabaal en vooral veel gelach, dus de moeders besluiten wijselijk even bij te kletsen in de keuken. Na een kwartiertje begint wederom een sessie ‘koters vangen’. En weer een kwartiertje later zitten we na te hijgen in de auto.

De meisjes zijn naar eigen zeggen uitgehongerd. Het lukt me binnen tien minuten het eten op tafel te zetten. Maar dan hebben de dames echt geen tijd, want ze staan met hun roze prinsessenkleedje in de regen te zoeken naar blaadjes voor een of ander knutselproject. Ik laat even weten dat hun bestelling voor vissticks met spaghetti gereed is. En zo komen er vrij snel twee modderige vrouwtjes binnen. Binnen tien minuten wordt dit feestmaal weggewerkt. En terwijl ik sta af te ruimen, komt Lot met een lege rol tape aangelopen. “Mam, heb je nog meer plakband?” En jawel hoor de poppenkast is gepimpt met tien meter tape….

Happy end!