Jahoor, het schooljaar is nog
geen week oud en we hebben alweer een logee. Ik haal de meisjes uit school en
Pien stapt vrolijk in de auto met een rugzakje. Wat zit erin? De mascotte van
de klas: Molletje. En natuurlijk ook een dagboek om verslag te doen. De juf had
ons al gewaarschuwd dat het beestje langs zou komen, maar waarom wij de
gelukkige eersten mogen zijn…?! Maar ik ben eigenlijk allang blij dat er niet
twee mollen mee naar huis zijn gekomen. Ik kan me nog herinneren dat we twee
klassenpoppen een weekend meegekregen, inclusief koffer met garderobe. Een
grote verantwoordelijkheid om dat weer compleet terug op school te krijgen. We hebben
toen zelfs overwogen die poppen aan de schooldeur te hangen met een briefje: “Sorry,
ze hadden heimwee…”
Ok, Molleke gaat mee naar de
fysio en wat ben ik blij dat ik zojuist de fotocamera in de auto heb gevonden. Aangezien een foto meer zegt dan 1000 woorden
schieten we er vrolijk op los. Pien is geenszins van plan die mol nog los te
laten, dus dat beest gaat mee op de loopband, de powerplate en stuitert vrolijk
mee.
Dan mag de mol mee om nieuwe regenlaarsjes te kopen voor Pien. Er is
vandaag 19 mm regen gevallen en ik krijg Pien echt niet meer in die veels te
kleine laarzen.
Bij thuiskomst wordt de mol in
de hoek gesmeten, want ook al regent het. Pien wil fietsen. Gelukkig vind ik
een leuk knuffelmuisje en maak een foto van deze opbloeiende romance. Zo krijgt
het verhaal voor in het dagboek een happy end. Even wat knippen, plakken en
printen… en jawel mijn moederlijk taak is weer volbracht.
En dan is het de volgende ochtend en ik de laat de meisjes het resultaat van mijn freubelwerk zien. Pien vindt het prachtig, maar Lot is erg upset dat er zo weinig foto’s van haar bij staan. Ik beloof plechtig dat wanneer Molleke bij haar komt logeren, Lot echt de hoofdrol krijgt. Ik stop de mol met zijn dagboek in de rugzak en we vertrekken richting school. We staan bij de poort en vraag me af waar die verrekte mol is gebleven. Oh shit toch nog vergeten. De meisjes raken in paniek, maar ik verzeker ze dat ik hem direct ga ophalen. Op de ouderavond heeft de juf ons immers vriendelijk doch dwingend verzocht de mol de volgende dag echt mee terug te geven. Wat ik sowieso al een pittige opdracht vind met die laatslapers van ons. Enfin, met gierende banden scheur ik terug naar huis en met dezelfde vaart weer terug naar school. En nog voor de schoolbel gaat is de deadline gehaald. Pfff, tijd voor een bakkie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten