Ok, we zijn een paar meters
pleister verder, maar het is gelukt. Na Pien kan nu ook Lot fietsen.Ons Lot
had blijkbaar een doel nodig en het voordeel van fietsen is haar vandaag duidelijk
geworden. Wat was er aan de hand? Manlief had aan Pien beloofd dat ze samen met
papa, buiten op het fietspad mocht fietsen. Mits ons Pien minimaal vijf rondjes
op de parking kon maken en goed leerde remmen. Je begrijpt dat Pien natuurlijk
niet meer van die fiets te rammen was. Oefenen, oefenen, oefenen. En jawel
zondagmiddag is het gelukt en manlief ging direct met haar op pad.
Lot, die tot
die tijd een beetje heeft lopen aanklooien is ineens wakker. Want een
fietstochtje in de wijde wereld wil ze natuurlijk niet missen. Het was een
lastige dag, want het lukt natuurlijk niet binnen 5 minuten. En dan heb je een zus als Pien die het er nog even inwrijft: “Ja, Lotje is een beetje kribbig, omdat ze
nog niet kan fietsen en ikke wel!!” Vervolgens doet Pien er nog een schepje
bovenop door rakelings langs haar druk oefenende zusje te racen. Lot kan haar
zus wel schieten, maar geeft niet op. Paps en mams wisselen af om te duwen,
instructies te geven en mentale coaching. Ook helpen we regelmatig om Lot
inclusief haar fiets uit de bosjes te ontvlechten.
Ondertussen is er na dagen regen
een klein zonnestraaltje tussen de wolken doorgekomen. Voor Lot direct
aanleiding om haar bikini aan te trekken. Niet echt de beschermende outfit die
we nu juist nodig hebben, maar goed. En dan, een luid gejuich en een big smile.
Het is gelukt! Papa is meteen aan de beurt voor een fietstochtje de wijde
wereld in. Ook Pien is er als de kippen bij. Weer thuis ploft Lot voor de TV en
heeft eindelijk de tijd om al haar schaafwonden te bestuderen. En wat doet Pien?
Fietsen, fietsen, fietsen. Tijdens het eten houdt ze zelfs haar helm op, want
dan kan ze daarna direct weer door. De genen van opa S. zitten onbetwist in haar bloed. Tour de France 2014? No problemo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten