Ok,
hou je vast. Ik moet het even kwijt….
Vandaag kids thuis gehouden omdat
Pien naar de oogarts moest en manlief in zijn toestand (gebroken teen) Lot niet
met de fiets van school kon halen. Naïef misschien, maar dacht nog een beetje
te kunnen uitslapen. Echnie dus. Om 5 uur sharp stonden er 2 vrouwtjes naast
mijn bed. Kom er maar bij. Lot kroop lekker slaperig tegen me aan, maar Pien
wou per se in het midden liggen. Nadat ze een half uur lang over iedereen heen
en weer was gekropen op zoek naar het midden (is ook lastig als je met zijn vieren
bent, geef ik toe), was ik het zat. Ben met de meiden naar beneden gegaan om
mijn zwaar verwonde man te sparen. Vol goede moed vraag ik wie er zin heeft in
een ontbijtje. Lot antwoord enthousiast: “Ja lekker, rijst met champignonnetjes
eten.” Ja daaag, het is 5.30 uur. Uren later komt manlief uit bed gestrompeld.
Ik stond klaar voor lieve bedankjes voor zijn extra slaapuren, maar nee hoor.
Heeft ie pijn aan zijn kaak, wat later een zenuwontsteking blijkt te zijn.
Even ontbijten met een paracetamolletje en daarna gezellig met zijn 4-tjes naar
het ziekenhuis waar Pien een date heeft met de oogarts. Hier hebben de kids
zich keurig gedragen en Pien heeft braaf 1,5 uur oogtestjes gedaan. Conclusie,
ietwat lui oog. Niet ernstig, moet ze zelf corrigeren, wel elk kwartaal terug
voor controle. Dat is goed nieuws. Hadden we even nodig, want haar beentje
blijft zorgelijk. De orthopeed had het vorige week over hopelijk operatie
(spierverlenging) uitstellen tot pubertijd. Wat? Opereren, dat hoor ik voor het
eerst vriend. Geen paniek, we wachten even de echo af. Hoe dan ook morgen laten
we een nieuwe fysio, tevens prof sportmasseur er even naar kijken. Heeft ook
veel topvoetballers geholpen, dus wie weet.
Surprise
Je zou denken dat ze na zo’n
vroege start wel even een middagdutje zouden doen. Ik was er wel aan toe ze
even te dissen. Nee dus. Het is lekker weer, dan gaan we toch gezellig de
tuin in. Manlief, fijn met zijn gebroken teen op een voetenbankje in de zon
gezet. Vervolgens ontstaat er een ware catfight tussen de ietwat vermoeide
meisjes. “Is mijn bankje, nee is mijn bankje!” Dus even later zaten we buiten
met 3 voetenbankjes. Everybody happy. Aan het eind van de middag slaat de
moeheid toe en hebben we ze even in ons bed gelegd voor de tv. Mooi, dan kan ik
even ongestoord eten koken. Keep on dreaming baby. Komt Lot naar beneden. “Ik
heb mooi geschilderd op het kastje”. Holy shit. Heeft ze ergens mijn exclusieve
potje extra vette en oranjegekleurde nagelriem crème gevonden. Kastje, bed en
Lotje, allemaal oranje boven. De juf vertelde vorige week nog enthousiast hoe
creatief Lotje is…. Ja juf, we weten er alles van. Na het eten vlug in bad. Dat
duurde iets langer, want ons Lot had nog een kleine verrassing. Ik stap de
badkamer in (nadat ik Pien achterna zat, die zelf uit bad was gestapt en
naakt en nat door de gang aan het racen was op de loopauto onder het motto
‘even lekker autorijden in mijn blote pimpam’) staat Lot in bad al klaar om haar vers
gedraaide drol aan mij te overhandigen. Dankjewel schat, zal ik je handen even
wassen? Nee, stopt die tuthola haar handen in haar mond. Ik draai me om voor
een washand en madam neemt even een paar flinke slokken badwater om het weg te
spoelen. AAGGRRR… Gezien de kleur van het badwater gooien we er nog een
douchebeurt tegen aan en gaan ze eindelijk naar bed. Ik maak aanstalten om de
slaapkamer te verlaten, maar mijn kinderen staan al eerder op de gang dan ik.
Hup weer terug. En dat doe ik nog zo’n 25 keer. Maar de aanhouder wint, het is
gelukt, ze liggen fris en fruitig in bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten