Tussendoor worden de pepernoten snel met een paar glazen water ad fundum weggespoeld en ook het pondje druiven is weg als ik even met mijn ogen knipper. Enfin, de batterij is weer opgeladen voor een jumpsessie op de nattige trampoline. Even later komen twee blubberige koters binnen en zijn toe aan een nieuw project. Ik was er al bang voor en jahoor Lot tovert haar schoencadeautje op tafel: Schatgraven. Egyptisch reliquien verstopt in een blok gips worden met bijgeleverde plastic hamer en bijtel losgebikt en als dat niet snel genoeg gaat wordt ons bestek aangewend... In no-time lijkt onze keuken op een aflevering van Breaking Bad, waarin een meth lab explodeert. Wit poeder all over the place. Voor de fun wordt zus Pien ook nog even bestrooid.
Nu ben ik echt geen pietluttig type, maar in dit geval heb ik de kids even buiten uitgeklopt, de stofzuiger en zelfs de dweil erbij gepakt. De moeder van Olle zou nog even een bakkie komen doen en ik wil natuurlijk niet de allerslechtste indruk achterlaten. Ik dweil het laatste wit weg en dingdong daar is ze al. Hoopvol bied ik haar een wijntje aan, maar ze heeft liever een thee'tje. Vooruit dan maar... We proberen te converseren, maar de koters hebben bedacht om op een meter afstand een luidruchtig spel te gaan doen. Pien doet niet mee en besluit ons te stalken met haar oeverloze verhalen over haar babypop. Kortom, de perfecte basis om even gezellig bij te kletsen. NOT!!
Als ze aanstalten maakt om te vertrekken besluiten Lot en vriend in de donkere tuin te gaan fietsen. Roepen heeft geen zin, dus we kleden ons warm aan op zoek naar het duo, dat zich voor het gemak met fiets en al in de bosjes heeft verstopt. Als we ze vinden, rennen ze snel naar de trampoline. We zijn een flinke dosis dreigementen en een half uur verder, maar dan is de rust wedergekeerd. Plop, tijd voor een wijntje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten