De grote dag is aangebroken.
Vandaag is het feest op de hockey, want de Sint komt. Ik heb de meisjes plechtig
moeten beloven om na school eerst naar huis te gaan om een mooi kleedje aan te
doen. De uitnodiging vertelt dat ze ook gaan hockeyen en gepaste kledij moeten
dragen, maar het is voor de meisjes geen optie in joggingpak voor de Sint te
verschijnen. Lot moet en zal haar roze balletpakje aan…. Pien kan niet kiezen,
maar na zes pasrondes ziet ze er naar eigen zeggen goed uit met haar ‘mode-kleedje’.
Hulpsint?
We moeten racen om op tijd op de hockey te zijn. Lot heeft de lachers op haar hand. Gelukkig zien de hockey-mama’s
de humor van Lots outfit wel in. En zeker de moeders met dochters zijn erg
begripvol. En dan maakt de Sint zijn entree. Het is niet de beste Sint .Zijn
baard zakt telkens af en hij is weinig spraakzaam. Zelfs de andere kinderen
vragen zich hardop af of dit wellicht een hulpsint is. Bij de moeders zijn de
meningen verdeeld: de ene helft denkt dat de Sint dronken is, de anderen denken
dat hij juist een stevige borrel nodig heeft om wat losser te komen. Wat het
ook moge zijn, voor Pien en Lot geen enkel probleem. Zij geloven heilig in de
beste man. Lot heeft haar zinnen gezet op een kwaliteitsmomentje met de Sint.
Aangezien de goedheiligman niets zegt start Lot een monoloog van een half uur.
Zo wordt de beste man op de hoogte
gesteld van alles wat ze de afgelopen dagen heeft meegemaakt alsook het feit
dat Lot maarliefst drie opa’s en oma’s heeft. Dan komt de Sint los en vraagt
naar de verlanglijst. En Lot vertelt dat ze graag een gitaar wil hebben. Wat? En opeens komt er geluid uit de
Sint en hij zegt dat hij daarvoor zal zorgen. Wat maak je me nou? Ik bedank de Sint hartelijk voor zijn bijdrage
en kap de Sintsessie af, voordat hij nog meer toezeggingen doet waar ik niet op
zit te wachten. Fijn zo'n HULPsint.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten