Na een wilde zaterdagavond
zijn we de kater snel vergeten op het feestje van Jet. Ons Jetje is al 10 jaar geworden,
ze heeft lange blonde haren, ziet er hip uit en woont in Amsterdam. Kortom, in
de beleving van Pien en Lot valt hun grote vriendin in de categorie Josje van
K3 of Mega Mindy. Na elke ontmoeting met Jet laten de meisjes weten dat ze heel graag een grote zus willen hebben en of ik dat even wil regelen. Eerdere pogingen om het subtiel uit te leggen, denk aan: Zwanger worden betekent een baby (dus niet groot) en kan ook een jongen zijn, hebben geen effect. Daarom zeg ik nu met frisse tegenzin: "Mama is te oud." Oef ;-(
De kids en ouders hebben dikke pret op de party. Maar als we met het oog op de terugreis naar België en de maandagochtend die steeds dichterbij komt net iets eerder de party verlaten dan de rest is het natuurlijk drama. De meisjes huilen tranen met tuiten, want ze willen niet naar huis. Gelukkig komen ze over een maandje logeren, dus dat brengt weer wat rust in de tent. Normale kinderen zouden na zo’n wild weekend lekker gaan slapen, maar nee hoor. Eerst een half uur gediscussieerd over wie waar gaat slapen als onze vrienden allemaal komen logeren... Nadat Pien bepaald had dat ze naast Jet wilde slapen en de rest van het gezelschap een plekkie had gegeven vroeg ze zich hardop af wie ze vergeten was. Waarop Lot ernstig gefrustreerd uitviel: "Ja, je bent mij vergeten!!!" Oeps...
De kids en ouders hebben dikke pret op de party. Maar als we met het oog op de terugreis naar België en de maandagochtend die steeds dichterbij komt net iets eerder de party verlaten dan de rest is het natuurlijk drama. De meisjes huilen tranen met tuiten, want ze willen niet naar huis. Gelukkig komen ze over een maandje logeren, dus dat brengt weer wat rust in de tent. Normale kinderen zouden na zo’n wild weekend lekker gaan slapen, maar nee hoor. Eerst een half uur gediscussieerd over wie waar gaat slapen als onze vrienden allemaal komen logeren... Nadat Pien bepaald had dat ze naast Jet wilde slapen en de rest van het gezelschap een plekkie had gegeven vroeg ze zich hardop af wie ze vergeten was. Waarop Lot ernstig gefrustreerd uitviel: "Ja, je bent mij vergeten!!!" Oeps...
Vervolgens nog een half uur over de goudvis van Jet
gefilosofeerd. Hij heet Dikkie. Eerst moest er op de mm nauwkeurig bepaald
worden hoe dik Dik dan wel is. "Kijk naar mijn hand mam, zo dik?" Nu
moest ik een beetje opletten, aangezien we met 140 km per uur over de snelweg
sjeesden, maar daar hadden de dames geen boodschap aan. Vervolgens maakten ze
zich grote zorgen over hoe dat nou moet als Dikkie gepoept heeft en dus
rondzwemt in zijn eigen poep. Met mijn uitleg dat vissen dat gewend zijn namen
ze geen genoegen. Enfin, na een half uur
was ik Dikkie wel een beetje zat (sorry, niets persoonlijks hoor) en heb plechtig beloofd dat
tante E de kom meteen schoonmaakt als
Dikkie een poepie heeft gedaan. Aangezien ik verwacht dat de meisjes tante E hier binnenkort
wel zullen confronteren, heb ik haar gevraagd of ze dan mijn verhaal wil bevestigen....?! Over een paar jaar doen we een nieuwe poging visverzorging...
En dan jawel, het is stil. Even genietend van de rust zie ik dat we15 kilometer van huis zijn....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten