Zieke Pien

Kreeg op maandagochtend een berichtje van mijn moeder dat het wel erg stil in huis was zo zonder de meisjes. Nou mams, hier niet hoor, want Pien is ziek. Gisterenavond koorts en heel erg verkouden. Afgelopen nacht wel vijf keer wakker geworden en ontzettend kwaad dat haar neus verstopt is. Uiteraard zetpil en neusspray in de aanslag, maar dat laatste was lastig. Natuurlijk doet de houtgreep wonderen, maar tijdens de sessie om 4 uur had ik even de puf er niet voor en in een moment van zwakte zei ik met mijn slome kop: “Ok, dan doen we 1 neusgat, kies maar welke…” Stom, had ik nooit moeten doen. Pien kan moeilijk kiezen, dus: “Ok mam, ik weet het bijna, ik denk aan deze kant, nee toch niet, doe maar de andere kant, ohnee nog even nadenken, eeeuuuhh, toch maar deze…” Na mijn dreiging met de houtgreep was de keuze gelukkig snel gemaakt.  

En dan is het al rap ochtend. Pien heeft geen koorts en wil natuurlijk naar school, maar dat is geen optie. Want we willen dat ze topfit is voor de grootouderdag op woensdag. Drama. Ik leg Pien met een dekentje voor de kinder-tv en probeer wat huishoudelijke dingen te doen. Kansloos. Pien blijft binnen een straal van 1 meter rond mij cirkelen. Dan stel ik voor samen zeemeerminnen kleurplaten op de computer uit te zoeken. Dat betekent dat ze weer wil kiezen, maar na een half uur hebben we zes zorgvuldig geselecteerde zeemeerminnen en elfjes. Daar is ze wel even zoet mee zou je denken. Kan ik mooi even stofzuigen. NOT. Om de meter drukt Pien de stofzuiger uit en zegt: “Mam, ik moet je iets vertellen…” Na 10 onderbrekingen geef ik het op en ga samen met Pien kleuren. Pien wil graag binnen de lijntjes kleuren, maar dat lukt nog niet altijd. Normaal gesproken mag niemand Pien helpen, want ze kan alles zelf, maar vandaag vraagt ze expliciet om hulp. Dus we gaan er uitgebreid voor zitten. Op haar verzoek knip ik een elfje en een zeemeermin uit, dan zie je namelijk niet meer waar je buiten de lijntjes bent gegaan. En Pien is helemaal happy en een half uurtje zoet. Want ze voert goede gesprekken met haar nieuwe vriendinnen elf en meermin: “Oh zeemeermin, wat fijn dat je er bent, heb je zolang in de computer moeten wonen…!?”

Als Lot van school gehaald moet worden, staat Pien al in de startblokken om mee te gaan. En waarom niet, we halen Lot op en zij vertelt natuurlijk over haar leuke dag op school. De grote kindjes hebben verhaaltjes voorgelezen. Pien meteen upset: “Ik wou ook naar school en ik zei toch dat ik naar school wou!” Boosheid en huilbuien wisselen elkaar af. Dan werp ik in de strijd dat Pien toch wel heel mooi gekleurd heeft en dat ze die kunstwerken maar snel aan Lot moet laten zien. Dat werkt, want de dames gaan lekker samen kleuren en mams mag lekker knippen.  Happy end.