Na een woelig weekje is het
vrijdagavond. Ik neem me voor deze nacht eens even wat extra slaapuren te
pakken. Pien heeft de laatste nachten lopen spoken en de wallen doemen op… Op zich is het niet zo erg als ze ’s nachts naast
me komt liggen en verder gaat slapen. Maar mevrouwtje heeft zelfs ’s nachts nog
heel veel te vertellen en als ze in slaap valt neemt ze volledig bezit van ons
bed, draait en schopt, waardoor je werkelijk geen oog meer dicht doet. Een
tikkeltje hopeloos vraag ik aan Pien waarom ze toch elke nacht in mijn bed
kruipt? Uiteraard heeft Pien weer een prachtig antwoord. “Ja, mam, bij jou kan
ik vast wennen om in het donker te slapen. Alleen durf ik dat niet goed. Maar
als ik later mama ben moet ik ook in het donker slapen. Dus kom ik nu vast bij
jou oefenen.” Ik probeer Piens ambities wat te temperen en vertel dat ze dat nu
echt nog niet hoeft te oefenen, dat komt later wel. Uiteraard in de hoop dat ze
lekker in haar eigen bedje blijft. Helaas
is ons Pien deze nacht om 2 uur klaar wakker. Na een korte poging in ons bed,
waarbij Pien geen seconde stil is, leg ik haar terug. Om de 5 minuten komt ze
terug met de boodschap: “Mam, ik moet je nog iets vertellen….” Om 3 uur ben ik
het zat en zet de dvd speler aan. Om de 5 minuten krijg ik nu een update over
wat er gebeurt in de film. Pfff, dan maar de I-pad en jawel hoor ze is even
zoet. Uiteraard komt Pien nog wel even vertellen dat ze allemaal mailtjes heeft
gestuurd, maar dat niemand een berichtje terug stuurt. Goh, hoe zou het komen….?!
Maar tegen 5 uur valt onze ‘queen of the night’ eindelijk in slaap. Als ik
eindelijk zelf de slaap te pakken heb is het opeens 7 uur en jawel de dag is nu
serieus begonnen….
Lot is ook van de partij en ze gaan samen even spelen terwijl ik nog probeer door te slapen. Manlief gaat koffie zetten en zegt zoet “blijf nog maar even liggen….” Enfin, even later lig ik met 2 meisjes en een hond in bed. Tijd voor koffie. Als ik na 6 bakkies weer tot leven kom vraag ik Pien waarom zo wakker was vannacht. “Ja maar mam, deze nacht duurde echt veel langer dan gisterennacht. Had je dat niet even kunnen vertellen…?!!” Ik probeer haar te overtuigen dat elke nacht even lang duurt. (Of in ons geval: even kort). Maar Pien is het daar natuurlijk niet mee eens…. Dan nog maar een kopje koffie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten