Ons
hondje Lief was heel blij ons weer te zien en wij waren heel blij dat hij ons
nog herkende… Na twee weken verwennerij door opa en oma was het nog maar de
vraag of ie mee wou. Kids, met name Lotje, helemaal gelukkig dat ons hondje
weer thuis is. Op weg van Frankrijk naar huis hebben we moeten aanhoren: “En
dan rijden we zo even naar oma en dan gaan we Liefie halen en dan ga ik Lief
even knuffelen, etc”. Tuurlijk schat, maar we moeten nog 1250 kilometer. De
eerste avond thuis had Lot de mand al in haar bed gesleept, want Lief ging bij
haar slapen. Daar hebben we wel een stokje voor gestoken, want onze kleine
vriend moet natuurlijk nog een paar keer uitgelaten worden.
Verder
zijn we nog aan het nagenieten van de vacance. Kijken 100x per dag de foto’s en
de meisjes roepen heel blij “Daar is vriendin J, of vriendje K. ...
Hier
zijn ze vandaag voor 20.30 uur in slaap gevallen, nieuw record. Hebben ze
vandaag wel afgemat met een flinke boswandeling en speeltuin.
Ons
Pien is met haar gipspootje vandaag op
de trampoline geklommen…Ojee! Goed
afgelopen, dus denk dat we morgen zonder gips het ziekenhuis verlaten. Heerlijk
vooruitzicht. Ben erg benieuwd naar het duo-punotti-effect van haar beentjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten