Kikkervisjes

We fietsen van school naar huis. Lot vertelt me dat ze een 'breekbare verrassing' in haar boekentas heeft. Haar mouwen zitten onder de verf, dus ik verwacht straks het zoveelste knutselwerk uit haar tas te toveren. We stoppen nog even bij de ijskar en Lot smijt haar tas op de grond om zo snel mogelijk een ijsje te scoren. Eenmaal haalt Lot een jampotje uit haar tas met daarin maar liefst 35 kikkervisjes. Mijn koters hebben rare fratsen, maar deze had ik niet zien aankomen. Ik ben er stil van, maar gelukkig ratelt Lot lekker door. "Ja mam, van vriendin C. gekregen, ze zijn zo lief, mag ik ze houden...?!" Mijn verstand komt langzaam terug en besef me dat die arme donderkopjes minimaal 9 uur in dat potje zitten... En dat het uberhaupt een wonder is dat ze nog leven na het ritje achterop de fiets. Ik ga naarstig op zoek naar een grote bak en app ondertussen de mama van C. voor wat advies. Ok tof, ze hebben slootwater nodig... Allemaal regenlaarzen aan, emmer mee en op naar het plein waar een soort van waterbassin is. Na een paar meter ploeteren door het riet vinden we eindelijk iets wat op slootwater lijkt en sjouwen terug naar huis. Pffff.

We kieperen onze nieuwe vrienden in de grote bak, zetten ze op de bar en de meisjes hebben geen Ipad of TV meer nodig. Met open mondjes kijken ze naar de visjes... Daar doen het voor.