vrijdag 31 mei 2013

Professor Pien


Tsja, de dames worden alweer bijna 5 jaar. De ‘waarom’- vragen veranderen steeds meer in zeer  specifieke vragen.  Dat houdt ons moeders scherp, want als ze vragen waar het geluid van de radio vandaan komt, moet je toch even nadenken…. 
Gelukkig heeft professor Pien altijd een passend antwoord paraat. Zo reden we vanmorgen naar school langs wat wegwerkzaamheden. Er zat een aantal mannen in een gat in de weg. Lot: “Wat zijn die mannen aan het doen mam? Zouden ze wormen aan het zoeken zijn?” Nee lieverd, ik denk dat ze weg aan het repareren zijn of misschien een pijp aan het leggen. Professor Pien heeft daar zo haar eigen theorie over: “Ik denk dat het archeologen zijn, op zoek naar een skelet. Misschien gaan ze wel de botten van een dino opgraven. Ja mam, want dat doen archeologen, ze zoeken naar oude dingen van vroeger…” Dankjewel Pien voor deze educatieve ochtend.

Laatst ging ik met de meisjes tanken bij een selfpay station. Na gedane zaken stap ik terug in de auto en Lot zegt: “Ja maar mam, je moet nog centjes betalen.” Na een korte uitleg over mijn pinpas betaling is Pien aan zet: “Dus, de meneer van de bank heeft een tunnel gegraven van de bank naar het tankstation, zodat je hem de centjes kan geven…..” Nog voor ik hierop kan reageren, neemt Lot het woord:  “Goh Pien, wat knap van je, jij hebt er echt veel verstand van.” En Pien reageert bescheiden als altijd: “Ach, ik weet gewoon veel dingen…” 


woensdag 29 mei 2013

Beestachtig lekker...


Eén ding is duidelijk, onze meisjes worden geen vegetariërs. We hebben ze inmiddels duidelijk gemaakt welk vlees van welk beest komt. Je zou denken dat onze dierenvriendin Lot daar misschien moeite mee zou hebben. Nou niet dus. “Mam, van welk dier is dit vleesje gemaakt?” “Oh een kip, mmmm lekker kippetje zeg…” En no mercy voor de eenden. “Mam, is dit misschien het eendje uit oma’s sloot?” Zou kunnen lieverd. “Mmmm, lekker eendje hoor!”
Vandaag ging ik even langs de slager en Lot riep verlekkerd: “Oh mam, zoek je een lekker koetje uit?!” Laatst vroeg Pien naar de herkomst van haar vlees, dus manlief maakte een knorrend geluid en zei ‘luister maar, je hoort het vast wel.’ Enfin, Pien stopte het  vlees in haar oor en deelde mee dat ze het varken niet meer kon horen.

Veelvraat Lot kijkt naar Animal Planet alsof het een culinair kookprogramma is en vraagt bij elk beest wat ze ziet of het eetbaar is…. Gisteren kwam Lot uit school met de mededeling dat ze inktvisjes wou eten. Sorry schat, maar goed nieuws, we eten wel vis. “Oh jammie een visje uit de zee.” Vervolgens vertelt ze haar zus stellig dat ze het ook heerlijk vindt om schildpadden te eten. Voor Pien gaat dat toch echt iets te ver en ze ziet het bovendien niet zitten om in zo’n hard ding te bijten. Lots eetlust overwint alles: “Ja maar Pien dat is toch geen probleem. Dan vraag ik of mama die schildpad even schilt met een mesje en dan snijdt ze hem in stukjes en dan bakken we em even  lekker in de pan….mmmm.” Deze laatste episode is mij een teken om in vervolg mensen met huisdieren te waarschuwen als Lotje komt spelen…. Voor je het weet zit Flappie in de pan.

Maar Pien kan er ook wat van. Ze kwam laatst met het verzoek om slang te eten. Huh?! Maar tijdens het boodschappen doen, zag ik ze ineens liggen: opgerolde chipolataworsten. Sindsdien staat er in regelmatig slang op het menu. Samengevat: Zolang Lot een kloddertje ketchup erbij krijgt eet ze braaf haar bord leeg. En zolang Pien niets wat op saus lijkt op, of in de buurt van bord krijgt eet ze ook alles op. En als wij even niet opletten dan zeggen de dames standaard: “Hee hallo, krijg ik nog een bravo’tje?!” En natuurlijk roepen wij dan luidkeels BRAVO!!! Everybody happy.