Gisteren al drie
keer bijna een vriendin gebeld om bij te praten. Elke keer kwamen er kleine
drama’s tussen. Je kent het wel, flikkert er een van haar fiets, of Pien in
tranen, omdat Lot niet met haar wil trouwen, of Lot verdrietig, omdat ze niet
op het feestje van Pien mag komen…
Gelukkig zijn er
ook veel mooie momenten. Lot en met name Pien gaan volledig op in hun fantasie…
Zo vertelt Pien in geuren en kleuren dat ze met papa bij de tandarts is
geweest...niet dus. Maar het gaat verder. Als Pien ontwaakt trekt ze haar
kerstmannenpak aan, muts op en ze is de enige echte Kerstman en gaat cadeautjes
uitdelen. Als papa een kerstmuts op zet is Pien zwaar upset, want 'dat kan
niet, want ik ben de echte Kerstman!' En waag het niet haar met Pien aan te
spreken, want 'ik ben de Kerstman hoor'. We zijn al lang blij dat ze uit de
Sintsfeer is gekomen. Ze vertelde tot voor kort aan iedereen (ja echt iedereen
bakker, slager, fysio, mensen op straat), dat het sinterklaaspak niet meer in
de klas ligt en dat ze dat niet meer kan aantrekken.
Gelukkig is Lot
wat minder fanatiek en luistert ze ook als we haar naam noemen. Ze speelt soms
de rol van poesie mauw, mama, opa of oma. Dan rijdt ze Pien (in de tijdelijke
rol van baby Pien) rond in de buggy om haar naar school te brengen. Of te gaan
logeren.
Het schijnt dat
we ook een bubbelbad hebben in het kinderparadijs. Dan staan de dames plots in
hun nakie, want ze gaan even bubbelen.... Onze blauwe bank in de zitkamer is
een boot, die eigenlijk pas echt kan varen als je alle kussens op de grond
flikkert. Vervolgens krijg je de opmerking: “Nou mam, het is hier wel een
rommeldebommel…” Tsja hoe zou dat komen.
Pikant
En nog iets
pikants. Ons Lot heeft het er al vaker over gehad... ze wil graag trouwen met
een meisje. Tuurlijk zijn we zeer ruimdenkend, maar het is een geruststellende
gedachte dat ze pas 3,5 jaar is en we nog wat zendingswerk kunnen verrichten.
Nu kan ik me dat wel voorstellen, nadat ze op school is lastig gevallen door
een klein agressief Vlaams ventje met losse handjes. Na een thuistraining
assertiviteit en wat hulp van de juf mag de dader nu weer op Lots feessie
komen. Neemt niet weg dat ons Lotje wel een tijdje symptomen van schoolziekte
vertoonde en er zelfs slecht van kon slapen. Dat laatste is nog steeds is nog
steeds het geval. Zijn we jaren zoet geweest met Pien, nu heeft Lot het stokje
overgenomen. Pien slaapt op haar eigen kamer vrij snel in, nog 1 bezoekje aan
Lot, terugleggen en tukken maar. (Geen zorgen, de nachtelijke escapades zijn
onveranderd.) Gisteren bracht ik Pien terug naar haar bed en vertelde ze over
haar bezoek bij Lot: “Het feestje bij Lot was echt magisch mam!” Nou, ook al
wonen we in een decadent oord, we hoeven voorlopig geen ballonnenclown of
partyplanner in te huren mochten we een feessie geven. Nu is het bij ons
momenteel ook feestelijk met de kerstboom, lampjes en al die kerstkunstwerken
van school. Kerstboom is opgetuigd door de meisjes, dus 50 ballen aan 1 tak.
Prachtig! Uiteraard is het kerstverhaal ook geland en speelt Lot mama Maria,
Pien is papa Jozef en manlief is baby Jezus. En voor mij de glansrijke rol van
herder weggelegd. Dat verklaart wellicht dat toen ik vanavond even bij Lot ging
liggen in de hoop dat ze ging slapen, ze vertelde: “Mam, je hebt echt lange
haren…eigenlijk moet je naar de kapper…” Je begrijpt dat ik meteen uit bed ben
gestapt…
