Ik zit hier als een zombie na weer een nacht van max vier uur slaap... Pien heeft nare dromen en Lotje doet vrolijk mee... niet uit ons bed
te slaan. Soms ben ik gewoon te moe om Lot terug in haar bedje te leggen. En om
6 uur ga ik met de dames inclusief hond dan maar naar beneden. Hopelijk krijgen we
binnenkort hulp van boven, want jawel we gaan onze engeltjes voor het eind van
het jaar dopen. Woensdag komt de pater langs om e.e.a. voor te bespreken.
Meisjes voorzichtig aan het voorbereiden dat er een meneer van de kerk komt. En
vlak voor het slapen gaan is bij ons altijd het tijdrekvragenuurtje. Lot:
"Wanneer komt die man van de klok dan? Huh? Oh, je bedoelt de meneer van de
kerk. "Ja, wat komtie doen dan?" Hij komt even praten over Pien en
Lotje en dopen in de kerk. Lotje klaart helemaal op: "Gaan we iets lekkers
dippen?!" Nee vreetmonster, we gaan water over jullie koppies gooien, dan
word je een kindje van Jezus. "Ja maar, ik wil echt jouw kindje blijven
hoor." Holy shit hoe klets ik me hier weer uit... we gooien het over een
andere boeg. 'Tuurlijk blijf je mijn kindje, maar dan word je vriendje van
Jezus.' Lot: "Oh leuk, zit ie ook in de blauwe klas?" Ja schat,
hij is overal, zeg ik nog roomser dan de paus. OK, nu begrijp ik waarom je
kinderen zo jong mogelijk laat dopen, zeker voordat ze kunnen praten.
Maar alle
gekheid op een stokje. We hebben toen Pien zo ziek was altijd gezegd, als ze
dit overleeft laten we ze dopen, want dan is er ergens hulp van boven gekomen.
Een vrouw een vrouw een woord een woord.
