Ik ga weer even los.
Bij mijn ouders was het gisteren supergezellig
sinterklaasen, samen met mijn zusje en haar kids. De napret viel een beetje
tegen. Terwijl iedereen verstandig thuis bleef, gingen wij vrolijk op de
terugreis fijn de regen, sneeuw en ijzel in. Dat was wel een beetje eng, maar
geen weer is te guur voor manlief aan het stuur (ja de stemming zit er nog goed
in). Kids gingen onderweg niet slapen, want die waren nog aan het nastuiteren. Ze
hebben voor het eerst geproefd van een chocolade letter en die kleurstoffen
hebben een lange nawerking. Maar eenmaal veilig thuis, meisjes in bed, dachten
wij even gezellig een filmpje te gaan kijken. NOT. Eerst kwam Pien, die haar
hele bed onder had gekotst en vervolgens ons bed. En dat ging maar door. Enfin,
zes schone pyjama's verder om 2:00 uur, leg ik Pien weer terug in bed. Hoor ik
wat gepruttel in het bed van Lot en je raad het al, ook alles ondergekotst.
Maar suffige Lotje was te moe om omhoog te komen, dus het liep allemaal fijn
van haar nek in haar haar. Heerlijk. Dus die moest ook door wasstraat. Nou, om
een uur of 4.00 was Lot gestabiliseerd en ready for bed. YES! Pien is al die
tijd wakker geweest, want ze wil natuurlijk niets missen. Ook prettig om iemand
in de buurt te hebben voor de morele support: "Oh Lotje spugen, alles
vies, mama moet wassen." Of wel zoet: "arme Lotje, kom maar kindje,
ach meisje, geeft niets hoor." Om 6.00 uur nog een sessie stereokotsen en
toen konden we eindelijk even slapen.
Denk je alles gehad te hebben wordt Pien om 8.30 gillend
wakker: "Pientje moet poepen!!!!" Prima lieverd leef je uit in je
luier. Maar ze bleef maar gillen. Zat er een dikke drol klem. Die arme schat
heeft 1,5 uur huilend, schreeuwend en stampend lopen persen. Dit keer zorgde
Lotje voor de morele steun: "Ach Pienemien hier is je tuutje, duwen maar,
komt goed meisje." Maargoed, eenmaal eruit kon onze rustige zondagochtend
beginnen. Pfff.
